"Şimdi kalkıp da seni seviyorum desem.
Söyleyemem ki...
Bunu kendime bile söylemeye cesaret edemedim ben. Bunu içimde
hissettiğim ilk andan itibaren içimde saklıyorum.
Münkesif bir kalbin iç burkan acziyetini kimselere söyleyememek de
başka bir acı veriyor insana. Oysa karşıma çıkan her insana ilk olarak
ve sadece bundan söz etmek istiyorum.
Tutuyorum kendimi, saklıyorum.
Seni saklıyorum, parmaklarını ellerini saklıyorum, gülümserken kıvrılan
dudaklarını saklıyorum, hoşçakallarını saklıyorum, bembeyaz yüzüne
bir anda dolan şaşkınlıklarını saklıyorum. Sırf bu yüzden kalbim bir gün
paramparça olacak..."
-İnsan sakladıklarıyla insandır. Tarık tufan-
·
93 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.