Bir serimiz var. Myron Bolitar da bu serinin baştaki kurgusal karakteri ve bu kitapta serinin 8 numaralı kitabı. Tabi ben serilere karman çorman girme fantazisi taşıdığım için numaralara bakmıyorum. Böyle de daha çok hoşuma gidiyor, ortalardan başlayınca, öncesi-sonrası merak etme olayım var benim. Böyle daha hoş oluyor. Bir kamçı hissi de diyebiliriz sanırım. Karakter üzerine konuşursam iki olayı sevdim. Birisi Agatha romanlarında zamanla beraber yaşlanan tek karakter olan Tommy ve Tuppance çifti gibi aradan geçen 7 yılın karakterlere yansımasıydı. Bu tarz gerçekçi olmasını seviyorum. Diğeri de Myron’un bir sözüyle alakalı ve Aimee adındaki kızın yardım isteyip ortadan kaybolmasıyla ilerleyen bir hikaye görüyoruz. Ancak can sıkıcı durumlar da mevcut. Kitabın aşırı uzun olması. Ve biraz da yazar kusura bakmasın ama ‘boş’ olması. 500 sayfa romanın ilk 50 sayfasına olayları koyarsanız, son 50 sayfasında da toparlarsanız, aradaki 400 sayfa havadan sudan ilerlerse ben de böyle söylerim. Hakkı da budur. Sade ve akıcı bir dil kullanılması, çevirinin ve çevirenin kalitesi ise olumlu yönler. Yani bazı çeviriler var, yazardan bile soğutuyor insanı. Karakterin esprileri, bazıları kültür farkı nedeniyle havada kalsa bile, gülümsetti. Okurken gülümsemek de önemli tabi. Eksileri, artıları da kendimce yazdığıma göre; iyi okumalar dilerim..

Bana Söz VerHarlan Coben · Martı Yayıncılık · 2020576 okunma

·

213 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sadık Kocak