Mısırlı yazar Necip Mahfuz’un çok sevdiğim başyapıtı. 1988 Nobel Edebiyat Ödülü sahibi Necib Mahfuz’un yazmış olduğu bu eser dinler tarihi ile paralellik gösterir. Genel olarak adalet, özgürlük, savaş, zulüm, çatışma temaları üzerine kurulu. İnsanların en hassas noktalarından biri olan dinin farklı betimlemelerle anlatılması, pek çok yerde yazara ve esere antipati beslenmesine hatta Necib Mahfuz’a saldırıların yöneltilmesine sebep olmuştur. Belirli bir süre Mısır’da yasaklanan bu eser dini aşağıladığı gerekçesiyle çok tepki çekmiş. Çok zekice kurgulanmış ve hiç bi zaman ders çıkaramadığımız, hep aynı şekilde sonuçlanan kısırdöngünün harika betimlemesini yaptığı eserde Mahfuz sade ve akıcı bir dil kullanmış. Karakterin iç dünyasından ziyade, dönemlere, duruma ve çevreye odaklanmış. Okudukça karakterlerin kimleri/neleri betimlediği hemen anlaşılabiliyor. Buna göre; Cebelavi: Allah Edhem: Hz.Adem Umayma: Havva İdris: Şeytan Kadri: Kabil Hümam: Habil Vekilharçlar-Çete liderleri: Devletler, dini önderler, yöneticiler, firavunlar vs. ‘dir. Ben kitabı çok sevdim, okumanızı tavsiye ederim

Cebelavi Sokağı'nın ÇocuklarıNecib Mahfuz · Kırmızı Kedi Yayınevi · 20201,670 okunma

·

237 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.