"Yeni gelen genç, Fikret'in masasına doğru yöneldi ve elini Fikret'in karşısında duran boş sandalyenin üzerine atarak, 'Boş mu?' diye sordu. 'Tabii,' dedi Fikret sandalyeyi göstererek. Çocuk sandalyeyi alıp dahil oldu arkadaş grubuna. Yalnızlık iyidir. Biri gelip de karşındaki boş sandalyeyi istemediği sürece... Durduk yere yalnızlığını hatırlatır insana."
Sayfa 164 - Küsurat YayınlarıKitabı okudu
·
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.