Dinle dostum;
Ben;
Tetik düşmeden, vuruldum.
Suyu görmeden, boğuldum.
Sevgiliye giden yolu,
Darağacında buldum
Önce;
İnançlarımı astılar, sorgulamadan.
Sonra;
Kalemimi kırdılar, yargılamadan.
Şimdi;
Kendinden bile ücra hücrelerin
Soğuğunda, yanıyorum...
Bir zikir tutturdum kendimce,
"ALLAH" diyorum
Her namaz sonrası
Yönelip Rabbime;
"Şehadet"diliyorum...
Sayfa 31 - Süleyman Kalaycı