Mustafa Kemal’in temel politikası, yabancılarla Kürtlerin anlaşmalarına engel olmaktı. Bunun için yerel yönetimlerin güçlendirilmesini istiyordu. Kürtlerle İngilizlerin silahlı çatışmaya sokulması da güdülen bir politikaydı. El Cezire Komutanı Nihat Paşaya. 27 Haziran 1920 tarihinde gönderilen karar şöyleydi:
“1. Göreceli olarak bütün ülkede geniş çaplı doğrudan doğruya halk tabakalarını ilgilendiren ve etkili biçimde yerel yönetimler kurulması iç siyasetimiz gereklerindendir. Kürtlerin oturdukları bölgelerde hem iç dış siyasetimiz bakımından, göreceli olarak yerel bir yönetim, biçimini gerekli görüyoruz.
2. Ulusların kendi kaderlerini kendilerinin belirlemeleri bütün dünyada, kabul edilmiş bir ilkedir; Biz de bu ilkeyi kabul etmişizdir. Öngörüleceği üzere, Kürtlerin bu zamana kadar, yerel yönetim birimlerini tamamlamış ve başkanlarını tartışan, yandaşlarını bu amaç adına tarafımızdan kazanılmış olması ve oylarını kullandıkları zaman kendi kaderlerine zaten sahip olduklarını, TBMM yönetiminde yaşamayı istedikleri duyurulmalıdır. Kürdistan'daki bütün sorunun bu amaca dayalı siyasete yönelmesi El Cezire Cephesi Komutanlığı sorumluluğundadır.
3. Kürdistan'da Kürtlerin Fransızlar ve özellikle Irak sınırında İngilizlere karşı husumetini silahlı çatışma ile değiştirilemeyecek ölçülere vardırmak ve yabancılarla Kürtlerin uyuşmalarına engel olmak, göreceli olarak yavaş yavaş yerel yönetimler kurarak, bu nedenleri açıklamak ve bu yolla içtenlikle bize bağlılıklarını sağlamak Kürt liderlerine mülkî ve askeri görevler vermek, bize bağlılıklarını güçlendirmek gibi genel ilkeler benimsenmiştir ..."
Sayfa 28Kitabı okudu
·
120 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.