GİDENE HİÇ BİR ZAMAN DEĞMEZ.
Kitap güzeldi. Havası biraz melankolikti. Yani pek iyi şeylerin olmadığı, üzüntü ağırlıklı , boğucu ağır bir havası vardı. Roman kadar böyle allı şallı olayları, entrikaları, esrarları, duygu geçişleri yoktu. Daha çok gençlere yönelik hikayemsi bir kitaptı. Ama bilmiyorum içinde çaktırmadan yaşanan arka plandaki olaylar ne kadar gençlere uygun orası tartışılır.
Bilindik kitaplardan ayrı olarak yazarın kalemi biraz sanki isyankardı yani böyle vıcık vıcık pembe şeyler yazacak birine benzemiyordu , betimlemelere de fazla yer vermiyordu sadece anlatmak istediği kurguyu diyaloglardan ve birazdan karakterlerin hissettiklerinden anlatmaya çalışmış.
Sonuna olay olarak deyinmeyeceğim ama baş karakterlerin böyle iç karartıcı şekilde karamsar oluşları , korkaklıkları, önyargıları onları böyle bir sona hazırlamış.
Ama benim kitapta tek kızdığım kişi: Mattia. O kadar korkak ve hayata karşı kötümserki kendisiyle birlikte Alice'de sürüklüyor. Zamanında korkup kaçarak kızı ve kendisini mahvetti . Hiçbir şeyi kabullenmedi , oturup sevgisine sahip çıkmadı. Alice'de kızıyorum bir yandan, karşısına Fabio gibi bir centilmen ve aşık çıkmışken (gerçi Fabiyodu son yaptığı şeyden dolayı affetmedim) yıllarca o korkağı bekledi.
Sonuç koca bir yazık , kızım sende biraz uyumlu olsaydın. ♡
●●● Sonuç olarak kıssadan hisse , bir kişi ne kadar seninle yakın olursa olsun, ne kadar benzer yönleriniz olursa olsun, ne kadar çok o kişiyi sevip aşık olsanızda o değer verdiğiniz kişi sizi bir kere bırakıp gitmişse o kişiyi artık tarihe gömüp kalbinizde bir daha yaşatmamak üzere yok etmeniz ve yolunuza çıkan insanlarla gününüzü gün etmeniz●●●
{OKUYACAK OLANLARA ŞİMDİDEN İYİ OKUMALAR!} 
Paolo Giordano
·
309 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.