Descartes'ın ruh ve bedeni iki ayrı töz olarak ele aldığı dualist felsefesine nörobiyoloji aracılığıyla deneysel verilere dayanarak karşı çıkan bir kitap. Aslında aşağıda kitabı okuyamayan fakat inceleme yazacak öz güveni kendinde bulan arkadaşın belirttiği üzere herhangi bir semavi dinin iddialarını destekler bir yönü yok. Zira bedenden sonra ruhun varlığını devam ettirdiği, ruh ve madde gibi iki unsurun insan bedeninde ayrı hallerde bulunduğu gibi savların tam karşısında duruyor Damasio. Yaptığı çalışmalarda insana biyolojik olarak etki eden nöronal yapıların dışında bir yapı varsa bile bunun biyolojik bedenle girift bir biçimde varlığını sürdürdüğü sonucuna ulaşmış. Bundan dolayı da hala destekçi bulabilen kartezyen felsefenin dolayısı ile de Descartes'ın yanılgısı üzerine hoş bir eser ortaya koymuş.
Hülasa bilhassa nörofelsefe ile ilgilenenler için keyifle okunacak bir kitap olmuş.
