Gününüz aydın olsun! Nihayet Kaos Lordu’nu bitirebildim. Tam tamına 18 gün sürmüş okuma serüvenim. Kitabı asla kötüleyemem, tamamiyle benden kaynaklanan sorunlardan dolayı zaman ayıramadım güzelim Zaman Çarkı’na. Hatta öyle dehşet şeyler okudum ki okuduklarımdan şüphe eder hale düşer oldum. Artık her şeyi bekliyorum bu seriden, inanın o noktaya geldim. Her an her şey olabilir düşüncesiyle okumak sizi inanılmaz diri tutuyor hatta. Seriye olan bağlılığım her kitapta bir kat artarken böylesine kalın olmasına ve okuma sürecim hayli uzun sürmesine rağmen beni okumaktan usandırmadığı için sanırım serinin aşığı oldum. Henüz yolun yarısında bile değilim, ama buna rağmen seri bitecek ve karakterlerden ayrılacağım diye yaşadığım hüznü tarif edemem size. Karakterlerle olan samimiyetimiz, yazım tarzının okuyucuya empati yaptırma kuvvetinin yüksek olmasından ötürü öyle derinleşiyor ki sanki can dostum gibi onlarla seviniyor, üzülüyor ve şaşkınlığa uğruyorum yaşadıklarına karşı. Bazen, seri hakkında tüm sözleri söylemişim gibi hissediyorum, her kitaba ayrı ayrı yorum yazmak ve her kitapta bir önceki yorumlardan benzersiz ifadelerle kitabı tasvirlemek gerçekten çok zorluyor insanı. Çünkü daha önceki yorumlarımda da kitabı her türlü ifadeyi kullanarak aktarmaya çalışmıştım sizlere. O yüzden her yeni kitapta kendimi bir parça daha zorlayarak yazmam gerekiyor yorumları. Umarım yeterince keyif alarak okuyorsunuzdur yazılarımı. Neyse devam edelim biz. Bu kitapta öyle şeyler yaşadık ki hala etkisi sürüyor üzerimde. İlk kitaptaki o her şeyden habersiz İki Nehir’de yaşayan karakterlerimiz şimdi hayal dahi edemeyecekler konumlarda görevlerini sürdürürken bizler de onlarla beraber bu maceralarına eşlik ediyoruz. Bu kitapta Göğün Ateşleri’nde neredeyse hiç geçmeyen Min Faile ve Perrin’i bolca olmasa da görebiliyoruz. Faile’e bu kitapta birazcık kızmış olabilirim. Perrin’i canından bezdirmekte epeyce ustalaşmış olduğu için okurken siz de öfkelenebilirsiniz bence. Min’i okumayı ise gerçekten özlemişim. Doğallığı ve samimiyetliyle resmen kucaklıyor sizi. Sempatisinden ötürü üzülmesini hiç istemediğim karakterlerin başında geliyor. Kitapta en çok merak ettiğim ise al’Lan Mandragoran olmuştu. Ama yalnızca bir yerde geçtiği için kitap bittiğinde epeyce üzüldüğümü söylemeliyim. Umarım 7. kitapta daha çok okuyabiliriz. . Kitabın en sonunda nasıl desem; hikayeyi kadimleştiren, efsanevi bir hale bürünmesini sağlayan bir yazma stili var yazarın. İşte o kısma ciddi manada bayılıyorum! Okuduklarınızı daha gerçekçi kılan ama bir o kadar da çağlar öncesinde geçmiş gibi tasvirleyen o anlatım tek kelimeyle muazzam. Artık o kısımları ne kadar seviyorsam iki defa okumadan kapatamıyorum kitabın kapağını, bağımlılık yaptı bende :) . Seriyi ne kadar sevdiğimden bir kez daha bahsetmeden sizlere veda etmek istiyorum. Mutlaka ama mutlaka okumanızı tavsiye ediyorum. Sağlıkla kalın!

Kaos LorduRobert Jordan · İthaki Yayınları · 2019594 okunma

·

299 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.