Yaşar Kemal’i anlamak isteyenler, neleri hedeflediğine, diğer kitaplarında az çok nelerden bahsettiğini bu kitaptan anlayabilirsiniz. Yaşar Kemal hep yoksul halktan, ezilmiş, sömürülmüş halktan bahsetti. Doğanın yok olmasından, kültürümüzün yok olmasından bahsetti. Hiç mi güzel yazmaz bu adam hep bir şeylerden şikayetçi oldu. Kendisi de diyor: “Ben sevgiden, sevinçten söz açmak istemez miyim, delice, çılgınca, içim taşa taşa, bir sevinçten söz açmak istemez miyim?” Ama halkım ve ülkem böyle bir durumdayken ben nasıl güzel şeylerden bahsedebilirim diye söylüyor. Ve ekliyor: bana bakın, ben öyle tatlı matlı yazamam. Kırarım bu kalemi. Dileyen okur, dileyen okumaz. İşte bu kitapta da düşüncelerini, ülkedeki sorunları, halkın sorunlarını, kültürün ve doğanın karşılaştığı sorunları bölüm bölüm anlatmaya çalışıyor.
