Bu çirkin kapaklı Şebnem İşigüzel kitabı, yazarın son çalışması. İşigüzel'in İyilik adlı eserinin etkisi henüz geçmedi. O da İstanbullu Amazonlar'dan bir önceki çalışması. Arada büyük fark var elbette. Anlatım, üslûp her şey farklı. Yine bir kadını odağına aldığını söylersek yazarın temel meselelerinden birisini yakaladığımızı söyleyebiliriz belki de. Bu yeni veya farklı bir bakış açısı da olmadan bir başka yazarın daha anlattığı, öyküleştirdiği bir mesele. İşigüzel de olan tarihten olmayan tarih çıkararak istanbullu amazonları anlatmış oluyor. Kapakta yazdığı gibi, işte erkeklerin yazdığı tarihi kadınlar açısından anlatan "oyunbaz, incelikle kurgulanmış, isyankar bir roman". Kapakta öyle diyor. Evet, anlatmasına anlatıyor da, bence çok da iyi değil. Belki de hakikaten olayı anlatması, öyküleştirmesi gerekirdi. Oyunbazlık denen şey belki de hem öyküdeki gerçek olmayan her şey hem de üslûbun öykünün dışına da taşan biçimidir, bilemiyorum. Cem Kalender'in Kasımpaşalı Oedipus'unu da hatırlattı bana- ki o da bence iyi değildi. Bana göre tadı bir türlü oturamayan, kendinin fazlasıyla bilincinde bir kitap bu. Bu eğer kapakta oyunbazlık olarak övülen şeyse eğer- yani tarihle oynandığı, akışın kadınlar lehine çevrildiği vb- kitabın tadını bozuyor- tabii ki bence. Uzun zamandır yiyemediğim güzelim tatlılara bir gönderme yaparak olayı özetlemem gerekirse; bu kitap pastanenin menüsündeki resmi iştahınızı kabartan o taze, mis gibi tiramisu değil. İki günlük tiramisu vermişler bize... Olmaz.

İstanbullu Amazonlar, 1809Şebnem İşigüzel · İletişim Yayınları · 2021160 okunma

·

334 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Cem