Bayılıyorum böyle kitaplara. Direkt bu cümle ile başlamak istedim, çünkü Kavim'de beklentimi iyice yükselten Ahmet Ümit burada çıtayı arşa çıkarmış. Benim trajedi unsurları içeren kitaplarda başlıca kriterim "bu kitap beni ağlatacak mı?" sorusudur, evet ağlattı. Hesabını tuttuğum bir konu bu, şu ana kadar 3 kitapta bu durumu yaşadığım için bu kitap benim için eleştirilemez, eleştirilmesi teklif dahi edilemez. Kitabın konusuna gelirsek, eğer çıkarım yeteneğiniz varsa buralar spoiler olabilir o yüzden kitabı okumadıysanız buradan sonrasına bakmayın. Her zaman olduğu gibi Başkomser Nevzat, Komiser Ali ve bir önceki kitap olan Kavim'de ilk defa gördüğümüz Zeynep karakterleri bir cinayet ile karşılaşır. Çemberlitaş'ta bir ceset bulunur, kurban boğazı kesilerek öldürülmüştür ve yere ok şeklinde gerilmiştir. Bu cinayetlerin devam etmesi üzerine bizim üçlü bu cinayeti çözmek için çabalamaya başlar. Bu kitapta ekstra olarak Demir ve Yekta karakterlerini görüyoruz, gerçekten güzel tasarlanmış karakterler, olay örgüsü güzel yedirilmiş, Evgenia karakteri de her zaman olduğu gibi kitapta mevcut. Yani şimdi eleştirilebilecek tek bir konu var , eğer polisiye romanları her şeyden şüphelenerek okuyan, deneyimli bir polisiye okuruysanız katili kitabın yarısına gelmeden buluyorsunuz, katilleri demek daha doğru olabilir. Çok bariz, ama kitap sardığı için bu çok da eksi sayılmaz. Bu eksi dışında kitap muhteşemdi, şu ana kadar okuduğum Ahmet Ümit kitapları arasında açık ara en iyisiydi. Herkese önerebileceğim bir kitap.

İstanbul HatırasıAhmet Ümit · Yapı Kredi Yayınları · 201935,3bin okunma

·

439 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yiğitcan Önal