“Siz kendiniz olmak istiyorsunuz,” diye devam etti Nietzsche. “Bunu bana kaç kez söylediğinizi duydum! Kaç kere özgürlüğünüzü hiç tanımadığınızdan yakındınız? Sizin iyiliğiniz, ödeviniz, sadakatiniz; bunlar sizi hapseden duvarlar. Bu küçük erdemler sizi yok edecekler. Kendi kötülüğünüzü tanımak zorundasınız. Kısmen özgür olunmaz: İç güdüleriniz, özgürlük özleminiz; odada kapalı tutulan vahşi köpekleriniz; hepsi de özgürleşmek için feryat ediyorlar. İyi dinleyin hala duyamıyor musunuz onları?”