Aristo ya da dünya adamı olarak filozof bölümünden;
İnsan özüne göre iyidir. Bu sebeple onun ahlaki ödevi , özünün başlangıçtaki iyiliğini gerçekleştirmekten ibarettir. Bu belirleme muhakkak ki biçimseldir, çünkü insanın mahiyeti itibariyle ne olduğu ve buna göre ne olması gerektiği sorusu ortaya çıkıyor. Bunu kavrayabilmek için Aristo insanı hayvandan farklı oluşuna göre mütalâ etmektedir. O bunda şu sonuca varmaktadır: İnsanı hayvan karşısında seçkinleştiren niteliği onun ruhu, aklı ve logosudur(kelâm). Şimdi Aristo sözünü şöyşe bağlıyor: Hiçbir anlamsız şeye girişemeyen tabiat, diğer canlılardan başka olarak değil mi ki insanı da oluşturmuştur, o halde bunu, gerçekleşebilecek biricik şeyinin, yani Geist'inin (ruhunun) aklının veya logosunun, insanın içinde gerçekleşmesi için böyle düzenlenmiştir. Buna insanın kişisel varlığının anlamı onun kendine özgü olan aklının melekesini olgunlaştırması ve o ne ise gerçekte olması yani akıllı bir canlı varlık olması dahildir.
Sayfa 62 - İz Yayıncılık
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.