Ârifin biri, ihtiyâr bir papaza sordu:
"Sen mi daha yaşlısın, sakalın mı daha yaşlı?" Papaz dedi ki: "Ben ondan önce doğmuşum; Sakalım yok iken dünyayı görmüşüm...
Tabii ki ben daha yaşlıyım."
Ârif dedi ki: "Sakalın ağarmış.
Eski hâlini terk etmiş, rengini değiştirmiş.
Fakat kötü huyun değişmemiş, olduğu gibi duruyor. Sakalın senden sonra doğduğu hâlde, seni geçmiş. Sen ise tirit sevdâsında cismânî sevdâya düşmüşsün. Olduğun yerde kalmışsın. Sen hâlâ doğduğun rengdesin. O rengden bir adım bile ileriye atamamışsın."
Acep bizler hangi rengdeyiz.
Bizi bir münâfiktan ayıran her geçen gün daha güzel bir renge boyanmak, değişmek değil midir? Renkler sonsuzdur,ömür kısa. Geç dünkü hâlinden.
• "İki günü bir olan ziyândadır." Buyurdu Efendimiz (sav)
alıntı
·
113 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.