Hocamız rahmetulâhhi aleyh şeklen son derece güzel bir insandı. İlk görüşte kendisine sevgi ve hayranlık duyulan insanlardan, mübarek görünüşlü kimselerden idi. Yüzünün pembe, beyaz güzelliği gülleri hatırlatırdı. Sakalının aklığı, insanın hatırına en temiz duyguları getirirdi. Üzerinde Kafkasya'nın şehameti, heybeti vardı. Dedeleri Kafkasya'dan gelmiş olduğu kendisinden belli olurdu. Hutbeye çıktığı zaman düşmana hücum eden bir ordu kumandanı gibi olurdu. O halim selim, sessiz sedasız İnsan hutbede bir başka olurdu... Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz'in sıfatı da öyleydi. Biz başımızı kaldırmaya cesaret edemezdik. Hutbede konuşurken o kadar celâlli konuşurdu. Hususi sohbetlerinde ise son derece mûnis, son derece yumuşak, son derece sessiz idi.
Sayfa 142 - Server YayınlarıKitabı okudu
·
155 görüntüleme
Mekanı cennet olsun inşallah ❤️🙏
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.