Özgürlüğünden Olmak...
.
[Artık yürüyemeyen]Pollyanna uysalca ilacı aldı ve Bayan Hunt’ın elindeki bardaktan birkaç yudum suyla birlikte içti.
“Biliyorum, babam da öyle söylerdi,” dedi Pollyanna gözyaşlarını silerek. “Hep, beterin beteri vardır derdi. Ama eminim ki bir daha hiç yürüyemeyeceğini hesaba katmamıştı. Bundan daha kötü ne olabilir ki? Sizce de öyle değil mi?”
.
Sayfa 170 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 9.Basım, Şubat 2015, Çeviren: Cevdet SerbestKitabı okudu
·
95 görüntüleme
Daha da kötüsü var bazıları için Pollyanna; yaşamın sonuna gelindiğinde o ellerle ve bacaklarla güzel, faydalı, dolu dolu şeyler yapmadığının farkına varmak. Bundan da daha kötüsü o el ve ayaklarla, kötü işlere imza atmak. Bunlar tahmin ediyorum çok acıtır kalbi ve ruhu. Bir sermayeyi boşa ya da kötü yönde harcamak gibidir. Allah (şanı en yüce) bu iki seviyeye düşmekten de alıkoysun bizi; bütün özgürlük araçlarımızı pişmanlık duymayacak şekilde iyi yönde kullanmayı nasip etsin bizlere.
Ellerimiz, ayaklarımız, duyularımız sağlam olduğu halde onlarla işe yarar bir şey yapmamak, hele de kötü işler yapmak daha büyük bir üzüntü ve pişmanlık kaynağı ve esaret durumu olmalıdır. Şu 👇 alıntıda dile getirildiği gibi:
“Bundan yirmi yıl sonra yapmadığın şeylerden, yaptıklarından daha fazla pişmanlık duyacaksın. Bu yüzden halatlarını söküp at. Güvende olduğun limandan ayrıl. Yelkenlerini rüzgârla doldur. Araştır. Hayal et. Keşfet. 
Mark Twain
(kaynak: Robin Sharma’nın kitaplarından not almıştım.)
Bu alıntı sizi üzdüyse kitabın en sonundan bir alıntı ekleyeyim buraya:
Sevgili Polly Teyze ve Tom Enişte,
Artık yü-rü-ye-bi-ki-yo-rum! Bugün yatağımdan pencereye kadar gittim. Hepi topu altı adımdı. İnsanın tekrar ayakları üzerinde durabilmesi ne kadar güzel bir şey. (Sf.202)
.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.