İki günde iki Harlan Coben kitabı. Kitabı okumaya başlıyorsunuz, bir bakıyorsunuz bitmiş. İki kitabın ana kurguları benzerdi. Birbirinden alakasız konular başarılı bir şekilde birleşiyordu. Oyunbozan'da katilin kim olduğunu anladım ama bu okuma keyfimi bozmadı. Büyük Vuruş'ta katili bulamadım ama ana gizemi çözdüm, okumak yine keyifliydi. Bunları yazmamın sebebi yazarın dilinin ve kurgusunun gerçekten çok başarılı olması.
Son olarak Myron, Win ve Esperanza harika karakterler. Çok özel bir şey olmadıkça geri kalan sekiz Myron Bolitar için inceleme yapmayı düşünmüyorum ama belki karakter incelemesi yapabilirim.
