Yalnızlığım
Gün batıyordu yine
Bulutlar arkasından sessizce
Ve doğuyordu yeniden içimdeki
Yalnızlığım
Kaybolurken gökte güneş
Usulca sıyrılır gönlümdeki
Yalnızlığım
Karanlık çöker etrafa
Kesilir gökteki yerdeki sesler
Ve yine yeniden haykırır
Yalnızlığım
Görülmez olur da kaybolur herkes
Duyulmaz bir ses ne de bir nefes
Çalar inler söyler kendince
Yalnızlığım....
Fahri ANLI
30.04.2017