Leyla Erbil.......
Nobele aday gösterilen ilk kadın yazarımız... Ahmed Arif'in biriciği...Sait Faik ve Tezer Özlü'nün can dostu... Başkaldırmak için yazan, yazdıklarıyla eleştirilen, duruşu,tavrı ve savunduklarıyla kimseye eyvallah demeyen.. bambaşka bir kadın.. Tuhaf bir kadın....
Tuhaf bir kadın, Leyla Erbil'in ilk eseri... Eseri özel kılan da bu... Dili, özgünlüğü ve biyografi esintilerinin haricinde....
Leyla Erbil çok özel bir kadın. Fikirleri ve savundukları uğruna hiçbir ödülü kabul etmeyen, bunu cesurca beyan eden, edebiyatımıza bambaşka yazım teknikleri ve noktalama işaretleri kazandıran, özgün kalemiyle farklı bir okur kitlesine sahip, yazdıklarının her zaman arkasında duran, toplumun yaralarına korkusuzca parmak basabilen, yazdıklarıyla düşündüren, "aşkından prangalar eskittim" dedirten ve bu yüzden 'zalım' yaftası yemeye göğüs gerebilen çok güçlü bir kadın....
Tuhaf Bir Kadın, öykü görünümlü bir roman. Dört bölümden oluşuyor. İlk bölümde karakterin gençliği ve günlük yazıları, ikinci bölümde babası ve onun şivesiyle yazılmış anlatılar, üçüncü bölümde annesiyle olan ilişkileri, son bölümde Nermin'in aslında yazarın kendisinin olgunluk yaşlarındaki durumu ve fikirlerinin geldiği son nokta anlatılıyor. Romanda, Mustafa Suphi'nin muammalı ölümüne belgelerle yer verilmiş. Yazarın, önemli kayıplarla ilgili vurguları ve bunları unutturmak istememesi çarpıcı bir şekilde göze çarpıyor.
Leyla Erbil uzun zamandır okumak istediğim bir yazardı. Kadın yazarlarımızı yoğun bir şekilde sayfasında tanıtan Samet Güzel'in, "Leyla Erbil Okuma Etkinliği" kapsamında bu muazzam kalemle tanıştım, kendisine teşekkürlerimi sunuyorum...
Sevgi Soysal, Latife Tekin gibi özgün kalemlerden biri olan Leyla Erbil'le tanışmak cok keyifliydi, mutlaka okunmalı diyorum, farklarını farketmek adına...
Okuyan, yazan, savundukları doğrular uğruna mücadele eden, kendi gibi olan tüm kadınlara selam olsun... Sevgiyle ❤
