Kitap üç hikayeden oluşuyor. İlk hikaye “Florville ile Courval ya da Kadercilik”. Böylesine bir örülü kader ağı ağzımı açık bıraktı. Hikayenin sonu beni öyle bir ters köşe etti ki anlatamam. “Faxelange ya da Hırsın Zararları” ise ikinci hikaye. Bu hikaye ise ahmakça bilinmeyenin büyüsüne kapılmanın sonuçlarını anlatıyor. Üçüncü hikaye “Dorgeville ya da Erdemin Suç İşlettiği” ise yine yaptığı ters köşeyle ağzımı açık bırakan bir hikaye oldu. Yazarın sadizm kavramına hayat vermesi beni biraz kitaba karşı çekingen yaklaştırsa da bu kitap o denli okuyana ağır gelecek bir kitap değildi ve akıcı olduğu için bir çırpıda okunuyor.