Bu mesele Reyhan ile Mehmet'in hikâyesi
Reyhan dağların bülbülü, Mehmet bozkırın evlâdı
Reyhan' ın bir endamı var gökyüzü sevdalandı
Mehmet'in bir çirkinliği var abdest bozar...
Ah Reyhan, can Reyhan, yâr Reyhan
Bozkırın ortasında bir ağaç
Ağacın yanında yamaç
Mehmet güzeli güzel sevdi de
El alsa dert olur, can alsa yamandır
Ah Mehmet, can Mehmet, garip Mehmet
Köyün merkezinde bir camii
Avlusundan gönül geçti
Reyhan saçını tarar, gözlerine sürme çeker
Mehmet pencereden bakıp türküler yaktı
Ah kıyamet var köyde, vah civanım, yâr Reyhan'ım...
Sözü diyen deliliğe vurdu kendini
Susan gözleriyle buyurdu kelâmını
Şairin ahı tutmuş kan yağar gökten
Ben sevdim selâm almadım, el sevdi görmedi
Vay ben öleyim, beğenmez toprak varıp gidelim...
Nazara geldik evinde yoktu
Şerrin kapısını çaldık mapusa attılar
Hızır geldi selâm verdi
Biz vardık olmasına da ruh bizde değildi
Vay Hızır, can Hızır, yâr ve yaren Hızır
Son bir demdir bu
Sussam ağzım yoruldu konuşsam hangi sağır dinler?
Günler çuvala girerken yâri sandığa sakladım
Oturdum her şey demledim hayra yorumladım
Allahtan
Aykut Barış Çelik