İnci Aral pek çoğumuzun içindeki hislere tercüman olmuş. Yaş alırken, pek çok zamanı geride bırakmışken, hayattaki anlam arayışlarımız hem çok aynı, hem çok farklı. Hepimizin içinden kuşlar göçüyor.
İnsanın anlam arayışı, bilinmeyen var olma tarihimizden bu yana süren bir arayış bana göre. İnsan olmak bunu gerektiriyor, böyle oluyor. Bu yüzden arayacağız, ölene kadar aramak halinde olacağız. Var olmak bu... Neden tanıdık hisleri okumak iyi geliyor insana? Yalnız değilmişim duygusu olabilir mi?
