Bu kitaba çok bayılmadım özellikle Cengiz Aytmatov’un daha önce okuduğum Toprak Ana ve Elveda Gülsarı kitaplarına göre biraz sönük kaldı benim için. Kitapta beni en çok etkileyen çocuğun içinde bulunduğu yalnızlık ve çaresizlik. Çocuk öyle değersizleşmiş ki bir adı bile yok, hep çocuk olarak bahsediliyor. Ayrıca Mümin dedeye de gerçekten üzüldüm. Çok iyi bir insan aslında ama sürekli hor görülüyor, aşağılanıyor. Öte yandan Orozkul karakteri gerçekten kötü olmasına rağmen sırf maddi durumu iyi diye saygı görüyor. Ayrıca yazarın karakterleri iyi ve kötü şeklinde kategorize ettiğini düşünüyorum. Karakterler ya iyi ya da kötü. Gri karakter hiç yok. Bu pek hoşuma gitmedi açıkçası. Benim için ortalama bir kitaptı. Yazarın üstte bahsettiğim kitaplarını tercih ederim.