Trajik insan, sağlam insandır, sürekli kendi kendisini yenileyen, taze tutan insandır; kendi kendisi olan insandır; kendi zevkleri, kendi eserleri, kendi değerlendirmeleri olan, sürüden ayrılmış olan insandır; olduğu gibi olan, tabii olan insandır, "onun yaptiği her şey ve eseri onun varlık yapısıyla, onun bütünlüğüyle ilgilidir"; soylu insandır, soyluluğu nereden geldiğinde değil nereye gittiğinde yatan, insanları eşit görmeyen, onlar arasında sıra ve derece ayrılığı gören insandır; bu yanıyla "insanın sürekli kendini arkada bırakması" gerektiğine işaret eden insandır(kişidir); o, merdivenin en üst basamağında duran ve buradan "değerleri belirleyen ve yüzyılların istemesine yön veren, bununla da en üstün yapılı insanlara yön veren kişidir; başkalarının göremediği en uzağı gören, yapıp etmelerini buna göre düzenleyen ve en büyük ödevleri ve sorumlulukları yüklenebilen insandır; insan olmakla gurur duyan insandır, ama aynı zamanda "büyük insan" olarak "en yalnız kalabilen insan, en saklanmış, en ayrılan insan, iyi ve kötünün ötesinde olan insan, kendi erdemlerinin ve istemesinin bolluğunun efendisi olan insandır; yeni başarılar, yeni değerler ortaya koyan insandır; yaptığı değerlendirmelerle ölçü veren, yasalar koyan, buyuran insandır; kendisine ve insana (insanlığa) koyduğu hedefte yılmadan ilerleyen ve üstlendiği ödevi başarmak için her şeyi ve herkesi araç olarak kullanan, ancak kendisi gibi yaratıcılar, yıkıcılar arayan, sadece kendi yolunda yürüyen insandır; önünde engel olarak duranı yikip geçen insandır, dünyanın alınyazısı olan insandir.
Sayfa 289Kitabı okudu
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.