Bu kitabı uzun yıllar önce alıp on beşinci sayfada ana karakteri boğazlama kitabı yırtma isteği uyandırdığı için okumayı bırakmıştım . Sonra yıllar geçti , ben büyüdüm . Yaş almak değil büyümek . Okuyunca anladım . Önceden insanların böylesine kötü olabileceğini düşünmezdim, inanamazdım . Şimdi her insanın içinde iyilik kadar kötülüğün de var olduğunu gördüm ve kabullendim . Kimse saf iyi ya da saf kötü olamayacak kadar insan . Bu karakterimiz de ne kötü olabildi körü körüne ,ne de iyi olabildi onca işkenceye . Arada arafta bi yerlerde .