Günebakan, is serisi 3
Ben Nurşan İs Tanyel'ken kızıl saçlarım göğüslerimin üzerine dökülür, yeşil gözlerimde insanların ruhlarından çaldığım zehirle insanlara meydan okurdum; bir deniz kenarında oturunca içimden çıkıp giden o çocuk kumsala koşturur, kumların içine düşe kalka oynardı ve o kız çocuğunu benden başka kimse görmezdi. O kız çocuğu kumsalın altın rengi kumlarına bir dal parçasıyla resimler çizer, o kız çocuğunun kurum siyahı saçları rüzgârın dokunuşlarıyla bir bayrak gibi dalgalanırdı.
Sayfa 285 - dokuz yayınları, Binnur Şafak Nigiz
·
230 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.