Bir efsane bir insanı bu kadar üzer mi ya? Üzdü vallahi. Ah Gülbahar'ım. Bu erkeklere yaranılmıyor gerçekten. Hem üzgün hem kızgınım.
Yaşar Kemal, Ağrı Dağı efsanesinden güzel bir kitap ortaya çıkarmış. Kitabı bu kadar güzel yapan zaten Yaşar Kemal'in o müthiş anlatımı, yerli yerinde betimlemeleri, bayıldığım ruhsal tahlilleri, okuyucuyu sıkmadan akıp giden tarzı. Duyguları o kadar yoğun yaşadım ki! Aynı şey Yılanı Öldürseler kitabında da olmuştu. Kitabı bitirdikten sonra öfke seline kapılmıştım. Burada da yoğun bir şekilde üzüntü hissediyorum. "Alt tarafı efsane canım!" deyip kendimi avutmaya çalışıyorum. Çok uykum gelmiş olmasına rağmen gece gece kitabı bitirmeden elimden bırakamadım. Anlattığı mekanları gidip görmemiş olsam da Yaşar Kemal sayesinde görmüş kadar oldum :)
Kitabın konusuna gelecek olursak çok hoş bir aşk hikayesi. Genel tema bu fakat birçok alt tema da vardı. Gelenek göreneklere bağlılık, birlik olmak, halkın zulme karşı paşaya bile boyun eğmemesi,o aşıkları kavuşturmak için birlik olmaları... Kitabın sonunda Ahmet'in neden öyle bir tepki verdiğini anlayamamıştım açık açık söylememiş çünkü, anlama kısmını bize bırakmış yazar. Anadolu'da bir kadının bir erkeğe saçından tutam vermesi, o erkeğe olan sevgisini gösterirmiş. Bunu bilerek okuyunca daha net anlaşılıyor. Ben çok beğendim, okumayı düşünenlere önerilir :)
