DİN İLE OLMUYOR DİNSİZ DE OLMUYOR!
Türk akademik çevrelerinden ve aydınlardan din meselesiyle ilgilenenlerin kaydadeğer bir kısmı hadisenin sadece olumsuz boyutu ile alakadar olmuştur.Onların temel meselesi “dinin Türkiye’yi,Türk laikliğini tehdit eden bir unsur olarak yeri ve fonksiyonu nedir?” sorusu ve mahut “irtica” edebiyatı etrafta cereyan etmektedir ki bu manada oryantalistlerden,yabancı akademisyen ve gazetecilerden esasta herhangi bir farkları da yoktur.Burada dinin Türk toplumu için kurucu ve yaşatıcı devam ettirici dayanıklı bir unsur olarak yeri ve önemi ilmi ve fikri bir mesele olarak dün de bugün de gerekli ve yeterli ölçüde gündeme gelmediğinin altı çizilmelidir.
Böyle bir çabanın ortaya konabilmesi için gerekli donanıma ve araçlara sahip olmaya yönelenlerin sayısı da ne yazık ki yoka yakıdır.Mesela Arapça ve Farsça öğrenen,Osmanlıcasını ilmi ve fikri tahliller yapabilecek düzeye çıkaran Türk akedemisyen ve aydınları birkaç kişiyi geçmez.Bu gerçekten üzerinde düşünülmeye değer önemli bir konudur.En “iyileri” bile tedbiri elden bırakmadan DİNİ SADECE BİR SOSYAL AÇIKLAMA KALIBI OLARAK KULLANMAYI DENEMEKTEDİRLER.
Birkaç örnek vermek gerekirse;
Tarık Zafer Tunaya:Türkiye cumhuriyeti gibi laikliği etnik ve ideolojik temel edinmiş devlet içinde dinci çevrenin kaydettiği bu gelişme yapıcı olmaktan ziyade yıkıcı bir eğilim göstermiştir.Çevrenin siyasi hayat içinde izlediği siyasi yol,bir nakilcilik ve dedikodu edebiyatı,ciddi ve samimi din incelemeleri yapmasına vakit bırakmamıştır.”
·
70 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.