İndi yaza biləcəyim ən yaxşı incələməni yazmağa çalışacağam.
Ciddi deyirəm, Agatha, sənin beyin hüceyrələrinin işləmə mexanizmini çox merak edirəm.
Kitabın sonunda verdiyim tepki , qışqıraraq "Nə? Nəə? Nəə? Kafayı yiycem!" demək oldu.
Tamam anlayıram, hər dedktiv hekayəsində "cringe" olan şeylər vardır: heç təxmin etmədiyin birisinin qatil olması, ən masum insanların şübhəli davranması, ortada hərkəs sanki günahkarıymış kimi görsənməyi..
Amma mən bu dəqiqə büyülənmiş haldayam, abartmıram, mənim üçün kitaba veriləcək bal 10/10- dur . Amma çox şişirtdiyim düşünülməsin deyə 9/10 verdim.
Kitabın axıcılığı, bir dəqiqə belə maraqsızlaşmamağı kənarda qalsın, hər zamankl kimi oxuduğum müddətdə bütün dəlilləri beynimdə analiz etmək , qatili tapmağa çalışmaq çox əyləncəlidir və hər dəfə qatili tapa bilməmək yenə də əyləncəlidir. :D
Kitabın mövzusu haqqında danışmağıma ehtiyac belə yoxdur, gedin oxuyun!
Agatha sən mənə az yaşımda dedektiv olma xəyalı qurdurmuş bir yazıçısan.. Əsərlərin uşaqlar üçün çox uyğun və böyüklər üçün əsl "beyin idmanı"dır.
Bu dəqiqə beynim ,qəlbim və ruhum kitabı oxuyarkən aldığım zövqlə doludur. Bundan gözəl nə ola bilər ki..
Hə bir də kitabı oxumuş olanlaradır sözüm; kaş Caroline gerçək həyatda olsaydı da azca saçını-başını yola bilsəydim..^_^
*türkcə oxuyun jsjsj
