Gamze Arslan’dan okuduğum ilk kitap bu oldu. Kendisinin “Çerçialan” adlı öykü kitabını okumamıştım fakat en yakın zamanda o kitabını da okuyacağım. Çünkü o kadar özgün bir kalem ki okumamak büyük kayıp olur. Gamze Arslan işte bu kalemiyle bizlere yeni nesil yazarlar arasında oldukça özgün ve başarılı isimlerin olduğunu ispatlıyor. Gamze Arslan gibi isimlere edebiyatımıza kattıkları için birer teşekkür borçluyuz. ‘Türk edebiyatından da bir Dostoyevski çıkmadı yaaa’ geyiğini bir kenara bırakıp edebiyatımıza yön verebilecek yetkinlikteki bu kıymetli yazarlara hak ettikleri değeri vermeliyiz. Eseri baştan sona özetleyecek tek kelime ‘etkileyici’ olurdu. Her hikayede sarsılıyor, her hikayede tüm hücrelerimizle acı duyuyoruz. Eserin konusu “kadın”! Hani akşam haberlerinde ya da gazetelerin 3.sayfalarına konu olan kadınlar. Ve o kadar üzücü ki HER HİKAYE ÇOK TANIDIK !
