- … Bir gün olup da bu felsefeniz kendi aleyhinize dönerse şu saatteki iddianızda sebat gösterecek misiniz?
İhtiyar biraz şaşırarak:
- Deminden: “Binnaz bana bağlı kalsa ben anneni öbür tarafta bırakır, yeni karımla ömrümün devamınca tek karılı olarak yaşamak isterim. Saklamıyorum. Bencillik her şeye üstün geliyor oğlum.” buyurmuştunuz. Kendi bencilliğinize hak verince başkalarınınkini de hoş görmek gerekmez mi?
Koca ihtiyar hiç düşünmeden bu soruya:
- Hay hay!
karşılığını verdi. Toraman babasının gözlerinin içine biraz dikçe bakarak:
- Böyle bir bencillik mazeretiyle Binnaz Hanım’ın da doğruluktan ayrılmasına ihtimal veriyor musunuz?
Şuayip Efendi teessürden sarararak:
- Ey oğlum, kadındır bu... Pek güvenilmez.
- Bu ihtimal, Allah göstermesin, gerçek şekline girdiği gün ne yaparsınız?
İhtiyarın gözleri büyüyerek:
- Sus, sus. Beni şimdi çıldırtırsın.
- Öyle uğursuz bir günde: “Aşk ne emrederse âşık onu yapar.” düsturu sizi avutabilecek mi?
Şuayip Efendi’nin sararan yüzü şimdi morardı. Bir karşılık arıyordu. Oğlu büyük bir atılganlıkla tekrar etti:
- Bu soruma vicdanınızdan gayet doğru bir karşılık isterim.
- Bu düstur beni avutmak değil, belki öldürür.
- Sizi öldürecek bir sözün hükmünü annemin zararına uygulamakta niçin bir sakınca görmüyor, bunu bir tabiat kanunu gibi kabul ediyorsunuz? Böyle düsturların kendi çıkarınıza kullanılışı hoş geliyor da bunlar aleyhinize döndükleri zaman neden üzülüyorsunuz? Hak olan bir şey yarara ya da zarara dönmekle esasta bir değişiklik göstermez.
- Hakkın var oğlum ama insanlığın hali böyle... Ben bu konuda insanüstü bir eşsizlik göstermiyorum. Biz insanlar her çıkarı kendimizden yana, zararı da başkasına karşı çevirmeğe uğraşır dururuz. Biz kuzuyu keser yeriz. Bundan zevk alırız. Kesilmekten zavallı kuzucuğun ne kadar acı duyacağını hiç düşünmeyiz. Fırsat düştükçe birbirimizin zararına izlediğimiz düstur işte hep bu kuzu teorisidir.
Sayfa 102 - Atlas Kitabevi, 3. baskıKitabı okudu
·
229 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.