Erkekler savaşı severdi.Hatta bir kısmı sadece savaş için yaşardı.Zafer için,güç için,her zaman yeni bir zafere yeni bir güce aç olarak.Bonaparte,Sezar gibi adamların ortak bir özelliği vardı.Hepsi doyumsuzdu.Ve bu muhtemelen değişmeyecekti.Bonaparte şimdi kafesteydi ama bir yerlerde onunla aynı hırslara sahip bir adam mutlaka vardı.Şu anda yoksa bile bir gün mutlaka olacaktı.İnsanlar önce onu yaratacaklar,sonra da onu yenmek için bir ordu kuracaklardı.
Sayfa 122Kitabı okudu
·
61 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.