Korkunun üstüme çullanmasını bekledim; benliğimin bu yemekten kaçmak için eşek gibi anırmasını bekledim - ama... tık yoktu. Belki de geberip gitmek en hayırlısıydı...
Geniş bir el yüzümü kavradı - canımı yakmayacak kadar nazik ama ona bakmamı sağlayacak kadar sert. “Sakın böyle düşünme,” diye fısıldadı Rhysand. Gözlerinden ateş fışkırıyordu. “Kahrolası bir saniye bile.”
·
251 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.