BASKA YERDE OLMAK
on iki sifir bes'te izmir'de bir yildiz kaydi
imbat durmustu kan ter içindeydim
akdeniz'in elindeydim söz temsili
isikli bir tesbih karsiyaka'ydi
istanbul deyip mendebur sisli
bir deniz kahvesinde içiyordum
istanbul soluk yesil bir tramvaydi
sultanahmet demisti inliyordu
on iki sifir bes'te izmir'deydim allahim
siir deniz gibi kimildiyordu
on iki on bes'te istanbul'a dagilmistim
hilâl gibi bir kizcagiz besiktas'ta
rüyasini dokuyordu ondan bikmistim
çig mürekkep ve aseton kokuyordu
sariyer'de balikçilar denizi çekiyordu
deniz büyük büyük içini çekiyordu
on iki on bes'te bir kadeh cin parlatmistim
kadehimi kirmistim elim ayagim telasta
vezüv içime çökmüstü sasirmistim
napoli'de gözlerim günes diye dogmustu
on iki on bes'te istanbul'da allahim
gökyüzü birdenbire buz gibi sogumustu
on iki otuz bes'te napoli garinda bir tren
çirpiniyordu asagilik bir gemici barinda
ben burnumu saraba sokmustum
katiyyen sarhostum kirpiklerim yaniyordu
santa-lucia civarinda bir karanlik
bir istahsiz orospu bulmustum bilmem neden
uyuyup uyuyup uyaniyordu
on iki otuz bes'te napoli gari'nda ben
utanmasam bilet parasi dilenecektim
paris diye ölecektim uzaktan
notre-dame'in çigliklarini dinliyordum
kalbim köpürmüstü anliyordum
on iki otuz bes'te napoli de allahim
uyuyamiyordum uyuyamiyordum
on iki elli bes'te paris'te kan çikti
içimdeki bozgun büyüyordu herkeste
bir telâs vardi herkes acikmisti
önüne gelen bir sual soruyordu
ben daima bir sual soruyordum
afrika bulut gibi üstüme yürüyordu
on iki elli bes'te sen uayndigin zaman
ben paris'teydim gare du l'est'de
yoksul bir oteldeydim kahrimdan
seni terketmistim hirsimdan
kendimi içkiye vermistim mektuplarini
yakip yirtmistim bütün mektuplarini
bana yazdiklarini bana yazmadiklarini
on iki elli bes'te içimde isyan çikti
paris çildirmisti ben çildirmistim
artik öteki ömrümü yasayacaktim
·
9 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.