Ansiklopedi' den alıntılamış olduğumuz paragrafta genelleştirilmiş biçimsizlik kavramını reddetmesinde ve bunun anlattığı şeyi "doğru biçimin kusuru" olarak adlandırmasında olduğu gibi. Bu, sosyal varlık varlıkbilimi durumunda tamamen doğrudur ve Hegel kendi örneğini buradan alır; ama bunun nedeni yalnızca biçimin bu örnekte zorunlu doğru ve yanlış alternatiflerine dayalı erekbilimsel bir projeden gelişmiş olmasıdır. Dolayısıyla örneğin, tasarlanmış bir sanatsal ürün Hegel'in kullandığı anlamda "biçimsiz" olabilirken elverişsiz koşullar nedeniyle bodur kalmış bir bitki bu bodur biçimine rağmen asla biçimsiz değildir. Bunların pek çok yerde fazlasıyla önemli olmasına rağmen Hegel'in parça ve bütün ya da iç ve dış tartışmalarında da aynı zayıflık saptanabilir. Bunun doğrudan nedeni Hegel'in emeğe dahil olan erekbilimi doğru bir biçimde birincil olarak kabul ederken bunu erekbilimin özünün ve onun sosyal varlık varlıkbilimindeki özel öneminin --düşünce belirlenimleri olarak "önerilmiş" erekbilim ve kendiliğinden etkin nedensellik-belirsizleşmesine yol açan oldukça genel bir ilkeye (doğa felsefesinde düzenekçilik ve kimyacılığın "doğruluğu" olarak erekbilim) genişletmesidir.
Sayfa 117 - Payel Yayınları
·
96 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.