Çin devriminin halk üzerindeki yıkıcı etkisini bir yana bırakırsak (ki olagelmiş tüm devrimler beceriksiz yöneticilerin elinde heba edilmiştir) KANINI SATAN ADAM tarihî değil, psikolojik hatta felsefî bir romandır. Karakterleri son derece gerçekçi olmasına rağmen kullanılan dil, belki çeviri yüzünden, fantastik gelebilir.
Dünyanın öbür ucunda bile toplumsal bilincin insan üzerinde tıpatıp aynı etkileri yarattığını görmek beni hep etkilemiştir. Bu eserde de onu fazlasıyla hissettim. Kadına bakış, cinselliğe bakış, namus anlayışı, anne baba ve çocuk ilişkileri gibi toplumla bireyi ayrıştırmanın neredeyse imkansız olduğu alanlarda yaşanan ortaklıklar bu romanın adeta 80’ler Türkiye’sinde, çok da ücra olmayan bir kasabada yaşananları anlattığını düşündürebilir.
Don derece yalın bir dille, psikolojik çözümleme yapmadan, okuyucunun anlayış ve sezişine bırakılmış satır aralarıyla beni çok etkiledi. Ve siz sayın okuyucu ne amaçla bu incelemeyi okuduğunuzu bilmiyorum ama eğer kitabı okuyup okumamakta tereddütünüz varsa hemen atın onu kafanızdan.
