Duygu yoğunluğunu fazla hissettiğim yazarlardan. Belki hep hüzün gibi geliyor ama içinde ne çok sevgi ne çok mücadele ne çok yurt sevgisi içermekte…
Kısa hikayelerinde de aynı tadı aldım diyebilirim. Cengiz Aytmatov ‘u çok anlatmak yerine okunması gerektiği düşüncesindeyim.
