Ne gam! Beni bekleyen birinin olmadığını, yolumu gözleyen bir sevgili, kotarılmayı bekleyen bir iş bulunmadığını bildikten sonra; üstelik önünde uçsuz bucaksız yaşanması gereken bir ömrün durduğunu fark edince, nasıl olsa dolana dolana, bir yerlerden, sığınağıma kavuşacağım besbelli. Böyle düşününce, bilinmeyen bir kentin, bilinmeyen sokak aralarında yitmiş olmayı düşünmek bile insanın huzurunu bozmaya güç yetiremiyor.
Sayfa 14Kitabı okudu
·
51 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.