''Bu yolculuğu neden yapıyorsun?'' diye sordu karım. ''Çünkü her şey üzerime üzerime geliyor.'' ''Hep böyle dersin zaten. Bu bahaneye bir an olsun inanmadım.'' ''Masaoka Şiki, 35 ; Ozaki Koyo, 36 ; Saito Ryoku'u, 37; Kunikida Doppo, 37; Nagatsuka Takaşi, 36; Akutagawa Ryunosuke, 35; Kamura Isota, 36.'' ''Ne demek bunlar ?'' ''Hepsinin öldüğü yaşlar. Hep aynı yaşlarda ölmüşler. Ben de o yaşlara merdiven dayadım. Bir yazar için hayatının en önemli çağıdır bu.'' Girişi bu şekilde başlayan bir kitaba sıradan bir gezi yazısı demek pek hoş olmasa gerek. Dazai'nin kendi iç dünyasına yaptığı bir hac yolculuğu desek daha doğru olur sanırım. Doğup büyüdüğü yerleri keşfe çıktığı, kim olduğunu aradığı bu kitabını da zevkle okudum. Hep bir eksik yanı kalmış, tam olmaya çalışmış lakin bir türlü başaramamış ve sonunda da eksik olarak ölmüş biri. Gezi Rehberi yazmak için yola çıkıyor belki ama yine kendini aradığını hissediyorsunuz kitapta. Melankolisini derinden hissettiren bu yazara karşı olan bağlılığım her okuduğum kitabında giderek artıyor. Belki daha önce okusam bu kadar etkilenmeyecektim. Şimdi bende otuzlarımdayım. Benzer melankolileri yaşıyorum. Akıbetimiz belki farklı olur umarım. Hüzünlü bir okumaydı.

Mor Bir Serserinin Gezi NotlarıOsamu Dazai · Dedalus Yayınları · 2018293 okunma

·

486 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.