"Öğretmenlik görevini iyi bir biçimde yerine getirmek için öğrencilere şefkat ve sevgi gereklidir. Sanatını sevmeyen kişi sanatkâr olamayacağı gibi, öğrencilerini sevmeyen öğretmen de iyi bir öğretmen ve mürebbiye olamaz." Selamlar. Bu kitabı bitirdiğimde kendime şunu dedim: "Çok güzel ve unutamayacağın bir Türk edebiyatı klasiği okudun." Kitap beni gerçekten çok etkiledi, belki de Refet gibi öğretmen olduğum için ister istemez bir bağ kurdum kitapla. Refet, babasının cariye olarak aldığı kadından olan tek çocuğudur. Babası öldüğü zaman annesi Binnaz ile ortada kalmış ve hayat mücadelesi başlamıştır onlar için. Annesi kızı Refet'i okutmak için yıllarını vermiştir. Kötü günlerde bulunamayan o akrabalardan görmedikleri yardımı komşularından görmüşlerdir. Refet binbir zorlukla da olsa tam annesinin hastalanıp yatağa düştüğü bir vakitte öğretmen olmuştur. Bundan sonra tek amacı mesleğine dört elle sarılmak, vazifesini en lâyık şekilde yapabilmektir. Çünkü bir kadın için okumak, çalışmak, para kazanmak ve kimseye muhtaç olmamak derdinin ne büyük dert olduğunu anlamıştır. Cahil kalmamak için cahil insanlarla savaşmıştır... Fatma Aliye'nin daha önce "Levayihi Hayat" kitabını da okuyup çok sevmiştim. Orada da kadınların yaşamlarına değinen önemli konular vardı. Fatma Aliye'nin karakterinden yola çıkarak, yazdığı kitaplardan da şunu görüyoruz: Kadınların her zaman başı dik ve güçlü durması, hayatta bir amaç belirleyip o yolda ilerlemesi, kendi potansiyelinin farkında olması çok çok önemli. Bunu o dönemin şartları içinde düşünmek önemini daha fazla artırıyor. Kitap dediğim gibi unutamayacağım kitaplar arasına girdi. Seni tanıdığıma çok memnun oldum Refet'im, meslektaşım. :) Umuyoruz ki nice Refetler yetişsin! :))

RefetFatma Aliye Hanım · İş Bankası Kültür Yayınları · 20184,461 okunma

·

417 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

•Sema Okay