Eser diyor ki, kendini tanı ve aman ha taklitçi olma. Şimdi tabi ki doğru ama anlam karmaşası desen var, kelime oyunu desen o da var. Nasıl? Şimdi bizden öncekilerin miras bıraktığı gibi bizler de hayata geldik yaşıyoruz, yemek yiyoruz, su içiyoruz gibi en temel örnekler verilebilir. Niçe için bunlar da taklit ve taklitçi olmayın derken bunları bile kastediyor. Şimdi bir tezat olmuyor mu sizce de? Hepimiz ölüyoruz da bir şekilde, o zaman hala hayatta da olmalıydın derim ben de. Bu şekilde olmaz, olmamalı. Tabi ki insan kendi olmalı, tabii ki kimseye özenerek yaşamamalı bunlara katılacağız ama her şeyi de taklit olarak kabul edersek işimiz zor Niçe'm. Çok fazlasıyla katıldığım bir görüşü var. Tarih üzerine. Gençlik, tarih ile eğitilmesin diyor yazar. Kesinlikle haklı. Bizim çocuklara da öğretiliyor zamanında bize de öğretildi, biz geçmişte şöyleydik böyleydik gibi havalı cümlelerle bezenmiş dersler... Ne gerek var? Tabii ki tarih öğreneceğiz, bununla gurur duyacağız ama geçmişte yaptıklarımızla övünmek için şimdi olduğumuz konumu da göz önüne almamız gerek. Neredeyiz, ne kadar ilerledik. 2000 sonrasındaki çağa ne kadar ayak uydurduk biraz bunlara yönelinmeli, bence. Çünkü yazarın da üzerinde durduğu gibi bilim için çabalamalı, öğrenmeli, üretmeli, hazıra konmak yerine başarmak için çabalamalı. Kendin için... Sana başarısız gözüyle bakan, bir şey olmayacağını düşünen insanları mat etmeli. Her adımını göstermek yerine ŞAH deyip işi bitirince göstermeli. Geçmişte şöyleydim böyleydim gibi birtakım lafların ardına sığınmak yerine bunu yaptım, başardım demeli. Aslen güzel bir rehberlik kitabı olarak bile değerlendirilebilir. Yani ben o şekilde değerlendiriyorum işlenen konular neticesinde de. Hepimize iyi okumalar dilerim..

Tarihin Yaşam İçin Yararı ve Yararsızlığı ÜzerineFriedrich Nietzsche · Say Yayınları · 2009693 okunma

··

279 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.