Sigmund Freud, üç tür müsekkin vardır demişti: 1-Zavallılığımızı küçümsememizi sağlayacak muazzam oyalanmalar, 2- Bu zavallılığı azaltacak dolaylı tatminler, 3- Zavallığımıza karşı duyarsızlaştıracak keyif verici maddeler. Ve ekledi: Bu türden bir şey kesinlikle gereklidir. Bu kitap daha çok söylemin üçüncü maddesi ile ilişkilidir. Evet Freud insan üzerine yaptığı çalışmalar neticesinde insanın evriminde "sosyal yaşama" geçmesi sebebi ile psikolojik çöküntü ve mutsuzluktan muzdarip olduğunu görmüş ve bu mutsuzluğu aşmanın yegane yollarını sıralamış, bu yollardan birisi olarak da insana keyif veren maddelerin kullanımını önermiştir. Freud'un insanlık için önerdiği keyif verici madde kokain olsa da bireysel olarak kendisi tütün içmeyi tercih etmiştir. Tütün sebebi ile birden çok kez çene ameliyatı olmasına ve tütün kendisine zehir etkisi yapmasına rağmen bu alışkanlığından geri durmamıştır. Keyif verici maddelerin tarihi neredeyse insanlık tarihi ile eştir. Eski yazmalar incelendiğinde, piramitlerin yapımında çalışan işçilerin ödemelerinin bira ile yapıldığını görürüz. Yine Avrupa'da hem bir besin hem de bir keyif verici olarak bira kullanımına rastlarız. Esrarın kullanımının ne kadar eskiye gittiği neredeyse belli değildir. Sürekli kitaplarda ve filmlerde rastladığınız şamanların, geçmiş ruhlarla irtibata geçmek için kullandıkları yöntem de halisünojen mushroom (mantar) kullanmaktan başka bir şey değildir. Helenistik dönemde şarabın bile Tanrısının (Dionysos) olduğu düşünüldüğünde keyif verici maddelerin ne denli hayatımızda yer ettiği daha net anlaşılmış olur. Peki insanı bir keyif verici kullanmaya iten sebep nedir? Bu elbette bir incelemede açıklanamayacak kadar uzun bir konu. Kısaca; insanın ve dahi tüm canlıların hayatlarını "haz ilkesi" ile devam ettirmek mecburiyetinde olduklarını, depresyon, anksiyete gibi çöküntülerin insanın yaşamından yeteri kadar haz alamamasından kaynaklandığını ve insanların hayattan haz alamadıkları durumlarda, gereken mutluluğu dışarıdan almaya çalıştıklarını söyleyebiliriz. Günümüzde insanların depresyon tedavisi için kullandıkları antidepresanların ana etkisinin de insana mutluluk veren serotonin hormonunun beyinde daha uzun kalması olduğunu hatırlatırsak sanırım daha anlaşılır olacaktır. İnsanlık tarihinde önemli etkileri olan bu maddelerin araştırılması ve tarihinin derlenmesi elbette önemli bir çalışmadır. Kitap, keyif verici maddelerin tarihini anlatmaya çalışarak konu hakkında okunabilirliği yüksek-eğlenceli sayılabilen bilgiler vermeye gayret etmiştir. İçerik kahve-çay-baharat kullanımından, uyuşturuculara kadar geniş sayılabilecek bir yelpazede işlenmiştir. Ancak kanaatimce kapsam yine de dardır. Bazı keyif verici ve uyuşturucularla alakalı çok az veya neredeyse hiç bilgi verilmemesi eserin kapsamını daraltmıştır. Çalışmanın, çok eski medeniyetlere değin gitmediğini, özelde "Avrupa medeniyetinin keyif verici maddelerle tanışması ve bunun sosyo-kültürel etkileri" olarak değerlendirilmesi ve buna göre okunmasını tavsiye ederim. Yine de, okunabilirliği yüksek, bilgi verici ve güzel bir eser olduğu da belirtmek isterim. "Keyifli" okumalar :)

Keyif Verici Maddelerin TarihiWolfgang Schivelbusch · Kırmızı Kedi Yayınları · 2019403 okunma

··

1.143 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.