Öncelikle edebiyatımızda deneme türünde yazılmış eser azlığından dolayı neredeyse ne bulduysam almaya çalıştım. Nurullah Ataç da bunlardan biri. Deneme, özellikle öğrencilerin düşünce gücünü geliştiren bir tür. Ama yazara bağlı olan düşüncelerin öğrencilere ne kadar hitap ettiği de ayrı bir sorun! Hatta büyük bir sorun.. Böyle deneme kitabı tarıyorum..
Ataç’ın denemeleri tür açısından beğendiğim denemeler. Ancak içerik açısından ayrıldığım ve katılmadığım yerler az değil hatta ters bile düştüğümü söyleyebilirim. En basitinden, kendisinin de itiraf ettiği gibi divan edebiyatı tutkusu olmasına rağmen gençlere öğretilmesine şiddetle karşıdır. Bence yanlış değil, yanlış oğlu yanlış.. Fakat, Ataç’ın yazıları, bir sanat ve düşünce planında değerlendirildiğinde okunmaya değer diye düşünüyorum..