Her türlü ayrimciliği yapan insanlar, konferansta bu güzel sözleri alkışlamakta sakınca görmüyorlardı. Biraz sonra olaağan hayatlarına geri döndüklerinde, gene "Insana insan olarak bakmayacaklar", her türlü ayrımcılık ve nefreti körükleyeceklerdi. Neden böyle davrandıklarını açık lamak için sık sık "ama" diyeceklerdi. "Doğru ama" diye söze başlayıp, lafta savundukları ilkelere aykın bütün davranışlarına mazeretler uyduracaklardı.
Sayfa 57
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.