"Yaşayan görür" Fransız atasözünü çok beğenirim. Kimse başına ne geleceğini bilemez. Bazen ailem dediklerinize bile sırtınızı dayayamazsınız. Duygu çocuk denilecek yaşta hem tacize uğramış, hem de evden atılmıştır. Onu çöplüğün içinden çıkarmak için uzanan ele yani Cihan'a sıkı sıkı sarılır ve geleceğini onunla kurma planları yapar. Tabi evdeki plan hiçbir zaman çarşıya uymaz. Burak varlıklı ve mutlu ebeveynlerin içinde büyümüş fakat anne ve babasını kaybetmesiyle bir çöküş yaşamıştır. Sonrasında ise toparlanıp işlerinin başına geçer. Dedesinin torunlarına verdiği ültimatom ile acil evlenme kararı almak zorunda kaldığında ,halihazırdaki kız arkadaşı Hülya'yı dedesi asla kabul etmeyeceği için anlaşmalı evlilik için planlar yapmaya başlar. Duygu ve Burak'ın bir araya gelmesi de böyle başlar. Tabiki entrikalar, gözyaşı, yanlış anlaşılmalar bolca vardı. Bunların içinde güzelde bir aşk vardı. Ama yazarımızın hoşgörüsüne sığınarak söylemek istiyorum ki bu aşk dörtlüsü bana çok ters geldi. Okumalarım da asla sınırlarım yoktur ama bütün mahremini paylaştığın bir insanla da abi-kardeş olamazsın. Cık... Buralar beni rahatsız etti. Birinin yanından çıkıp, diğerinin yanına gitme olayını sevemedim. Tabiki yine söylüyorum. Yan karakterler çıktığında Burak ve Duygu'nun aşkını okumak güzeldi.

Kalbimi Geri Verir misin?Melekber Deniz · Pika Yayınları · 201945 okunma

·

101 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.