İlkay Çağlıyan
@Kitapbuyusu01
üniversite
Adana
480 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
576 syf.
8/10 puan verdi
·
Beğendi
Sanki yeryüzünde mutluluk dondurulmuş. Ateşi ara sıra şurada bura birkaç saniyeline parlar gibi oluyor. Ruhumuzun derinliklerinde, vazifenin aynı zamanda zevk, gayretin hoş ve anlamlı olduğu, neşeli, güneşli oyunbaz bir dünyanın anısı yaşıyor.
Sayfa 108Kitabı okudu
Bir insan işkence sehpasında bile benim kendime karşı olduğum kadar dürüst olamaz. Yakından görebildiğim her hayatı çok iyi inceledim, kafamı yabancı hayatların penceresinden içeri uzattım; kesinlikle ürkek ve çekingen değil, bilakis dikkatli bir araştırmacıydım.
Sayfa 107Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Biliyor musun, ben artık büyük bir edebiyat dostu değilim. Bir süre çok okudum; elime ne geçerse okudum. Korkarım kötü edebiyat, yalanlar söyleyerek kadınların ve erkeklerin kafasını sahte duygularla dolduruyor. Dünyanın yapay trajedilerini büyük ölçüde, kuşkulu kitaplardaki uyduruk öğretilere borçluyuz. Kendine acıma, duygusal yalanlar, yapay karmaşalar, geniş çapta deforme edilmiş, özensiz ya da basitçe aptal edebiyatın sonuçlarıdır.
Sayfa 106Kitabı okudu
Bana yalan söylenmesine artık katlanamıyorum, ne kadınlar ne edebiyat tarafından; en az katlanabileceğim şeyse kendi kendime yalan söylemek.
Sayfa 106Kitabı okudu
Günün birinde uyandım, yatağımda doğrulup oturdum ve gülümsedim. Artık en ufak bir acı çekmiyordum ve birden, doğru insan diye bir şeyin olmadığını idrak ettim. Ne yeryüzüne ne de cennette. Öyle biri, öyle tek bir kişi yok. Sadece insanlar ve her insanın içinde bir tutam doğru insan var ama kimsede, bizim diğerinden beklediğimiz ve umduğumuz şey yok. Kusursuz insan diye bir şey yok ve o mutluluk veren harikulade tek adam aslında hiç var olmadı. Sadece içlerinde ışık kadar moloz da olan insanlar...
Sayfa 101Kitabı okudu
Tanrı'nın bana verdiği ceza ve hediye, bunu öğrenmem ve kaldırabilmemdi. Ne mi öğrendim? Şunu canımın içi: Doğru kadın ve doğru erkek diye bir şey yoktur.
Sayfa 101Kitabı okudu
Görünüşe bakılırsa hayatta her şey görünmez bir saatin yelkovanına göre gelişiyor: İnsan bir dakika erken "karar veremiyor"; bunu ancak olaylar ve durumlar kendi kendine karar belirledikten sonra yapabiliyor. Diğer her şey keyfi, anlamsız, insanlık dışı, belki aynı zamanda da ahlak dışı Hayat karar veriyor; şaşırtıcı, harikulade bir biçimde. Ve sonra her şey alabildiğine kolay ve doğal oluyor.
Sayfa 96Kitabı okudu
Insan hayattaki en trajik durumda birdenbire acı ve ümitsizliğin ötesine geçip tuhaf bir biçimde duygusuz ve kayıtsız, hatta neredeyse neşeli olur; o duyguyu bilir misin? Mesela sevdiği bir insanın cenazesinde birden aklına, evde yanlışlıkla buzdolabının kapısını açık unuttuğu ve köpeğin cenaze yemeği için alınan ete nusallat olabileceği gelir. Ve daha mezar başında ilahi söylenirken, fısıldayarak ve gayet sakin bir biçimde buzdolabı konusunda harekete geçer. Çünkü içimizde bu da var; birbirine işte böylesine sonsuz uzak kıyılarda yaşıyoruz.
Sayfa 64Kitabı okudu
"Bense şimdi bir uyurgezer gibiyim. Yaşamla ölüm arasındaki bir şeyin üzerine emin adımlarla yürüyorum. Bana müdahale etmeyin, seslenmeyin; yoksa düşerim. Eğer elinizden geliyorsa yardım edin."
Sayfa 59Kitabı okudu
Dikkatsizce fırlatılıp atılmış bir kibritle tutuşan, huzurlu bir aile evi gibi yanıyordum. Çünkü hayatımızın cephe arkasında ne yaşanmış olursa olsun, o hayatın bütünü hala sağlam bir yapı, odaları ve çatı katı ile bir binaydı. Kibrit, o çatı katına düşmüştü.
Sayfa 52Kitabı okudu
Görüyorsun ya, o güzel, düzenli cephenin arkasında bir yerlerde ben vardım. Vardım ve varım. Ben yeraltayım, sırrım, gerçeğim.
Sayfa 53Kitabı okudu
Insanlar birbirlerini çok değişik yollarla öldürürler. Sevmek yetmez. Sevgi büyük bir bencillik şeklinde de tezahür edebilir. Tevazuyla, inançla sevmek gerek. İçinde inanç barındırıyorsa, bütün hayatın tek bir anlamı vardır. Tanrı insanlara sevgiyi, birbirlerine ve dünyaya katlanabilsinler diye verdi. Fakat tevazu olmadan seven, karşı tarafın sırtına büyük bir yük bindirmiş olur.
Sayfa 45Kitabı okudu
Bir evi yaşatan mobilya değil, o evde oturanların içini dolduran duygudur.
Sayfa 38Kitabı okudu
Gerçek mutluluk kendinden söz etmez.
Sayfa 36Kitabı okudu