İnsan hep bir arayış içinde: Kâh mutluluğu, kâh zenginliği, kâh macerayı arıyor. Güzeli, iyiyi, sevgiyi... Ohooo daha neler neler, arıyor da arıyor. Genel tabloya bakıldığında insan kendi terazisinde anlamlı gelene bakıyor. Victor diyor ki herkes kendi anlamını kendi bulsun öyle demeç verip açıklamaya da gerek yok. Hayatın anlamı bir tanedir şudur diye laf mı olur? Her insan bir tanedir onun da kendince bir anlam bulgusu olur yoksa da derdine yansın. Belki tam olarak böyle demiyordur ama ben bu şekil anladım. Bu kitabı okumak dışı dikenli içi tatlı tropik bir meyve yemek gibiydi. Adı da şeymiş: Logoterapi
