Gönderi

Güzel insanların zamanından gelen nesilleriz biz Yaşama dair ne varsa herşey doğaldı o zamanda Acılarda, sevinçlerde çok sahiciydi Bir tek televizyon tüm mahalleye yeterdi meselâ Hepimizin sineması komşu evlerdi Cümbür cemaat toplanıp birlikte ağlar birlikte gülerdik Bir tek bakkal hepimizin sırdaşıydı Zenginde fakirde orada eşitlenirdi Hele harçlıklar birleşince Bir tek pamuk şekerinden bütün çocuklar doyardı Bir bardak su hepimize yeterdi Kana kana içerdik hayatı Diz yaralarımızda filizlendi yaşam sevdası O masum kavgalarda öğrendik barışı Komşu camlarda kırılan düşlerde bilendi yarınlarımız O yüzden bilmeyiz yalanı dolanı Komşu canlarda büyüttük vefayı, sadakati ve paylaşmayı O yüzdendir bugüne dünlerin penceresinden bakıp hüzünlenmemiz O yüzden hep sorarız Nerede kaldı yokluktan varlık çıkarmak? Nerede kaldı koşulsuz sarılmak? Nerede kaldı sahici yaşam? Her neredeyse o bakir duygular, Yaşatmayı bilenlere bin selam olsun.💙 Gülsen Dede
·
38 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.