Hər şey insanı cinayətə sürükləyə bilərmi? Məhəbbət, ehtiras, bəlkə elə adi həvəs? Bəlkə neçə illərdən yığılıb qalan ümidsizliyin ani əsəblə əvəzlənməsi və bununla revanşizm? Həqiqətən, necə yaşayırıq? Bu həyat bizi qane edirmi? Ya hər gecə yatanda qurduğumuz xülyalar bizim həyatımıza çəhrayı örtük salır? Bəs yaşadığımız həyatdan həqiqətənmi zövq almırıq və ya biz bundan sadəcə bir müddətlik uzaqlaşmaq istəyirik? Gedəcəyimiz yerdə bizi xoşbəxtlik gözləyirmi? Hər şeyin dəyişiləcəyinə ümid etmək yerinə inanırıqmı? Bunları demək istəyir Zolya kitabında.